Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

4/4/09

Οντά 'βαναν την εβολή (Γαλάτιστα)

Οντά 'βαναν την εβολή1
Οντά 'βαναν την εβολή
Πουλυγυρνοί και Βαβδινοί
να παν στην Πόλη διάβαιναν
στου βασιλιά να κρένουντι.
Τ' ακούς αφέντη μ' βασιλιά
ημείς χουζούρ' δεν έχουμι
'που τουν Αρίφι Τσιλεπή.
Σαν τ' άκουσι ου βασιλιάς
τα παλικάρια αρμάτουνι
κι στην Κασσάνδρα τα 'στιλνι.
Τουν πύργου επριγιόνιζι,
μια ρίχνει ο Φράγκους μια φορά,
τ' Αλή-Πασούδι δεύτερο,
τουν πήραν του κιφάλι του
στη θάλασσα του έριχναν.
Μια μάτουσι η θάλασσα,
μια μάτουσαν τα κύματα
κι η μάνα του τουν έλιγι.
-Σήκω Αρίφι μ', Τσιλεπή
για να διαβάσεις το χαρτί,
να δεις φιρμάν' που σ' έστειλαν
η Βάβδος κι η Πουλύγυρους
και οι Σιπουτνικιώτ'2 οι γέρουντις.
1. Τραγούδι από την Γαλάτιστα, καταγεγραμμένο από τον Κατάκαλο Δ. Καλογερά στα "Χρονικά της Χαλκιδικής", Τεύχος 3, 1962.
2. Σιποτνίκια λέγονταν τα Ριζά Χαλκιδικής.
Αναρτήθηκε από Γιάννης Σαράφης
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)