Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

5/6/09

Ευχαριστίες

Άγιος Πρόδρομος. Το χωρίο μου. Από παιδί ακόμη αγάπησα πολύ αυτό το χωριό. Ήθελα να μάθω τα πάντα γι' αυτό, ν' ανακαλύψω κάθε του γωνιά, να μάθω κάθε ιστορία γύρω από αυτό, πράγμα πολύ δύσκολο.
Τα χρόνια περάσανε, φύγαμε στον Πολύγυρο. Όμως πάντα ένα σαράκι με έτρωγε μέσα μου, ιστορίες από τους παππούδες και τους πατεράδες μας, έρχονταν στο μυαλό μου. Ακόμη και τα όνειρά μου, μετά από τόσα χρόνια όλα "διαδραματίζονται" στον Άγιο Πρόδρομο. Περίεργο...
Έτσι αποφάσισα να συλλέξω υλικό, ιστορίες, δημοσιεύματα γύρω από αυτό. Συνεχίζω να μαζεύω, αν και θεωρώ ότι έχω ακόμη πολύ, μα πάρα πολύ δρόμο μπροστά μου.
Μόλις πρόσφατα θεώρησα ότι το να μαζεύεις υλικό χωρίς να το μοιράζεσαι με τους συγχωριανούς σου, οι οποίοι σίγουρα γνωρίζουν πολλές ιστορίες και γεγονότα της περιοχής, είναι ανώφελο. Έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό το ιστολόγιο. Με σκοπό την γνωστοποίηση της ιστορίας του χωριού. Αλλά περισσότερο με σκοπό την ενεργοποίηση όλων μας γύρω από αυτό το θέμα. Ίσως γι' αυτό να επιμένω τόσο πολύ για την δημοσίευση ιστοριών από τους αναγνώστες μας.
Στην αρχή, για να πω την αλήθεια αισθάνθηκα μόνος μου. "Άραγε τα διαβάζει κανείς αυτά που γράφω;", αναρωτήθηκα. Κι όμως, από την πρώτη κιόλας εβδομάδα, μοιραστήκαμε τις ιστορίες αυτού του ιστολογίου με πολλούς συγχωριανούς αγιοπροδρομίτες, διψασμένους για μάθηση και γνώση. Αλλά και με πολλούς από τα γύρω χωριά, που χρόνια τώρα και αυτοί παλεύουν να διατηρήσουν τα ήθη και έθιμά μας, τις παραδόσεις και την ιστορία του τόπου μας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω λοιπόν όλους τους αναγνώστες του ιστολογίου, που μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω αυτήν την προσπάθεια. Ιδιαίτερες ευχαριστίες θα ήθελα να δώσω στους κυρίους Θανάση Γραμμένο από το Παλαιόκαστρο, Νίκο Παπαοικονόμου από τα Δουμπιά, Ιωάννη Κανατά από την Νικήτη και Δημήτριο Κύρου από την Αρναία για τις πολύτιμες πληροφορίες τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου