Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

22/6/09

Τ'ς κυρίτσας του βρακί (Ταξιάρχης)

Τ’ς κυρίτσας του βρακί1
- Είδα τ’ς κυρί, κοκώνα Μαριγώ,
είδα τ’ς κυρί, τ’ς κυρίτσας του βρακί
μό’ του λύνει και του δένει
και τους νέους τους μαραίνει.
Του ‘δαν παπά, κοκώνα Μαριγώ,
του ‘δαν παπά, παπάδες κι έφριξαν
καλοέροι κι τρομάξαν
κι τα ράσα τους πετάξαν.
Του ‘δε κι ένας, κοκώνα Μαριγώ,
του ‘δε κι ένας, κι ένας πνευματικός
απ’ την εκκλησία βγαίνει
και στου μπαρμπεριό πηγαίνει.
- Μπαρμπέρη μ’ τα, κοκώνα Μαριγώ,
μπαρμπέρη μ’ τα ξου, τα ξουράφια σου
έι καλά να τα τρουχήσεις
πνευματικό θα μπαρμπερήσεις.
Του ‘δε κι ένας, κοκώνα Μαριγώ,
του ‘δε κι ένας, κι ένας μικρός γιατρός
και το δίπλωμα πετάει
και την αχυρί κοιτάει.
- Του τι είδες βρε, κοκώνα Μαριγώ,
του τι είδες βρε, μα βρε πνευματικέ
και το σκούφο σου πετάζεις
και τα ράσα σου τινάζεις;
- Είδα τ’ς κυρί, κοκώνα Μαριγώ,
είδα τ’ς κυρί, τ’ς κυρίτσας του βρακί
που ‘χει αχυρί ταντέλα
κι ήταν Καθαρή Διφτέρα.
1. Τραγούδι σκωπτικό, αποκριάτικο. Το τραγούδι πρωτοάκουσα από την Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολυγύρου. Στο χωριό μας τραγουδιόταν παλαιότερα και από νύφη που καταγόταν από τον Ταξιάρχη.
Αναρτήθηκε από Γιάννης Σαράφης
Ετικέτες

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος23 Ιουλίου 2009 στις 9:26 μ.μ.

    Καλησπέρα Γιάννη μας.Οι Νέοι Αγιοπροδρομήτες σε χαιρετούν. Μήπως έχεις τους στίχους από το παραδοσιακό "Μια Παρασκευή ένα Σαββάτο βράδι";
    Μας είναι απαραίτητο μέχρι αύριο το μεσημέρι.
    Ελπίζουμε στη βοήθειά σου. Φιλάκια! ΕΠΙΚΟΥΡΙΝΑ.
    Οπως λέμε Βαγγέλαινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάννης Σαράφης28 Ιουλίου 2009 στις 1:04 π.μ.

    Sorry παιδιά, αλλά έλειπα Βουλγαρία και άργησα να δω το σχόλιο, οπότε μάλλον είναι αργά να στείλω τους στίχους. αν πάλι δεν είναι αργά, πού να τους στείλω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)