Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

22/5/09

Η απέλαση των Κρητών της Χαλκιδικής

Εφημερίδα: Σκριπ
Τεύχος: 12782
Ημερομηνία: 23 Ιουλίου 1910
ΑΠΕΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ ΕΚ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 18 Ιουλίου (Ιδιαιτέρα ανταπόκρισις "Σκριπ")
Κατά τον Ελληνοτουρκικόν πόλεμον του 97' πολλαί χριστιανικαί οικογένειαι εκ Κρήτης ήλθον και εγκατεστάθησαν εις διάφορα χωρία της Χαλκιδικής Χερσονήσου.
Τώρα αι Τουρκικαί αρχαί αι διώκουσαι αμειλίκτως πάντα Έλληνα και παν Ελληνικόν, καταπιέζουσι τους δυστυχείς τούτους Κρήτας, τους εγκαταλείψαντας την θυελλώδη γενέτειράν των δια να εύρωσι ησυχίαν, επιδιώκουσαι να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν το Τουρκικόν έδαφος. Λέγεται μάλιστα ότι εδόθη εις αυτούς τριήμερος προθεσμία, όπως φύγουν, τούτο όμως φαίνεται αναληθές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου