Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

7/10/09

Ψηλό ιβουνό, Μαρίγια μου (Πολύγυρος)

Ψηλό ιβουνό, Μαρίγια μου1
Ψηλό ιβουνό, Μαρίγια μου,
ψηλό ιβουνό θέ’ ν’ ανεβώ,
ερ’ ψηλό μαρμαρουμένου,
του χειλάκι σ’ του βαμμένου.
Να κόψου του, Μαρίγια μου,
να κόψου του βασιλικό,
ερ’ να κάμου αρύ φουρκάλι
2
σαν κ’ ισένα δεν είν’ άλλη.
Να φουρκαλώ, Μαρίγια μου,
να φουρκαλώ τις θάλασσες,
ερ’ ν’ αράζουν τα καράβια
τα όμουρφα τα παλικάρια.
Καράβι ή, Μαρίγια μου,
καράβι ήρθι κι άραξι,
στης αγάπης μου την πόρτα
σα να ήξιρ’ απού πρώτα.
- Καραβουκύ, Μαρίγια μου,
καραβουκύρη κι αδιρφέ,
ερ’ τι έχεις μες στ’ αμπάρι
κι όλο τρίζει το κατάρτι;
- Στην πλώρη έ, Μαρίγια μου,
στην πλώρη έχου παπαδιές,
ερ’ στην πρύμνη παντριμένις
χήρις κι αρραβουνιασμένις.
Κι τα κουρί, Μαρίγια μου,
κι τα κουρίτσια μες στ’ αμπάρ’,
τα κουρίτσια μες στ’ αμπάρι

κι όποιους θέλ’ να πάει να πάρει.
1. Παλιό τραγούδι του Πολυγυρου. Έχει ηχογραφηθεί από την Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολυγύρου και μπορεί κανείς να ακούσει το τραγούδι στο cd "Παραδοσιακά τραγούδια του Πολυγύρου", εκδόσεως του ιδίου συλλόγου.
2. Η σκούπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου