Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).
Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.
Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.
Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.
Να ζήσεις παλληκάρι μου χίλια χρόνια ευτυχισμένα..αυτό το τραγούδι το έψαχνα χρόνια...παραπάνω από είκοσι...μήπως το έχεις και σε μουσική;εγώ το ξέρω απο την Καραθανάση..δεν ειμαι Χαλκιδικιώτισα αλλα Καλαμαριώτησα και Βλάχικης καταγωγής.Ζώ ομως χρόνια πολλα στο εξωτερικό.Ασχολούμαι με τη μουσική και το τραγούδι και θέλω να περάσω στο ρεπερτοριό μου τραγούδια επιτραπέζια που λέγαμε κάποτε συγκεντρωμενοι όλοι στις μεγάλες γιορτές.Αν το βρείς θα σου ήμουν ευγνώμων να το δημοσίευες.Σ΄ευχαριστώ και θα ξαναπεράσω από την σελίδα σου.Μπράβο παλληκάρι μου νά σαι πάντα καλά και σύ και όλοι όσοι σε συμπληρώνουν.Σας στέλνω φώς και αγάπη.ΑΜΠ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω αυτήν την απλή και ταπεινή προσπάθεια που κάνω μέσα από το ιστολόγιο αυτό. Άλλοτε τα καταφέρνω, άλλοτε όχι, αλλά νομίζω ότι η προσπάθεια είναι που μετράει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ πραγματικά λατρεύω τα τραγούδια του τόπου μας, και ιδιαίτερα τα επιτραπέζια, μέσα από τα οποία ο κόσμος εξέφραζε τους καημούς και τα πάθη του, γλεντούσε και ξεχνούσε τους πόνους του τα παλαιότερα χρόνια. Το συγκεκριμένο τραγούδι το έχω ακούσει από την Ξανθίππη Καραθανάση, αλλά κι από ένα άλλο συγκρότημα της Χαλκιδικής, τους "Ιχνηλάτες της Παράδοσης", στο cd τους "Στα μονοπάτια της θύμησης". Για περισσότερες πληροφορίες για αυτήν την εκτέλεση (η οποία δεν διαφέρει ιδιαίτερα από αυτήν της Καραθανάση) μπορούμε να επικοινωνήσουμε μέσω e-mail (g_sarafis@yahoo.gr).
Ευχαριστώ και πάλι για τις ευχές σας και με την σειρά μου σας εύχομαι υγεία, ευτυχία, και να έχετε δύναμη να διατηρείτε πάντοτε την τοπική μας παράδοση, που τόσο αγαπάμε.