Ο Άγιος Πρόδρομος, βρίσκεται στην κεντρική Χαλκιδική. Απέχει από την πρωτεύουσα, τον Πολύγυρο, μόλις 14 km. και από την Θεσσαλονίκη 50 km. Μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, υπάγεται στον Δήμο Πολυγύρου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το χωριό κατοικείται από 452 κατοίκους, οι οποίοι ως επί το πλείστον ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την εστίαση και τουρισμό, ή εργάζονται στα μεταλλεία Γερακινής (και παλαιότερα στου Βάβδου).

Η γραφική τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένος ο Άγιος Πρόδρομος, με τον Ρεσετνικιώτη ποταμό - ή Τρανό λάκκο, ο οποίος αποτελεί μία από τις πηγές του Ολύνθιου - να διαρρέει το χωριό, τα παραδοσιακά σπίτια και την αναπαλαιωμένη εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (χτισμένη το 1851), το καθιστούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Στις παραδοσιακές ταβέρνες - 9 στον αριθμό - ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί το πασίγνωστο σουβλάκι Αγίου Προδρόμου, παραδοσιακό ψωμί και γλυκά, μέλι, καφέ κτλ.

Σημαντικές εορτές αποτελούν η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, το πανηγύρι στο εξωκλήσι του Αγίου Προδρόμου στις 28-29 Αυγούστου, το οποίο μάλιστα από τα παλαιά χρόνια συγκέντρωνε πλήθος πιστών, το πανηγύρι του Αγίου Χριστοφόρου, του Αη-Γιώργη, του Αη-Λια, της Αγ. Άννας.

Στην μακραίωνη ιστορία του, στο χωριό έχουν διασωθεί και πολλά έθιμα, όπως “Οι Φουταροί”, που ψάλουν τα τοπικά κάλαντα την παραμονή των Θεοφανείων, “Οι φουτχιές” που ανάβουν στις πλατείες του χωριού την παραμονή της Γεννήσεως του Αγίου Προδρόμου στις 23 Ιουνίου, το παραδοσιακό μασκάρεμα των παιδιών τις Απόκριες, η λιτανεία της ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής και άλλα πιο ξεχασμένα, όπως “Οι Λαζαρίνες”, “Το έθιμο της σ’χωρήσεως”.

24/6/10

Τ' Αη-Γιαννιού

Χθες, παραμονή του γενέθλιου του Τιμίου Προδρόμου, στο χωριό μας αναβίωσε και πάλι το έθιμο του Αη-Γιάννη. Μετά τον εσπερινό, στον οποίο χοροστάτησε ο δεσπότης της Ι.Μ. Ιερισσού & Αρδαμερίου κ.κ. Νικόδημος, πλήθος κόσμου κατευθύνθηκε στο προαύλιο του παλαιού δημοτικού σχολείου.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού είχε ετοιμάσει τον χώρο, τοποθετώντας καθίσματα και προσφέροντας στους παρευρισκόμενους διάφορα εδέσματα. Στη συνέχεια τα παιδικά τμήματα του χορευτικού του συλλόγου παρουσίασαν με μεγάλη επιτυχία χορούς από όλη την Ελλάδα.

Η φωτιά άναψε, φωτίζοντας το κρύο βράδυ. Μικροί-μεγάλοι, τηρώντας το προαιώνιο έθιμο, ο ένας μετά τον άλλο, περνούσαν πάνω από την φωτιά - τρεις φορές όπως προστάζει η παράδοση - δίνοντας την υπόσχεση ότι το έθιμο θα επαναληφθεί και την επόμενη χρονιά, με τη φράση "Και τ' χρόν'". Στο τέλος κάηκαν στη φωτιά και τα στεφάνια που είχε φτιάξει ο κόσμος από το φυτό του "Αη-Γιάνν'".

Καθ' όλη την διάρκεια των εκδηλώσεων, ο χώρος του λαογραφικού μουσείου εντός του παλαιού δημοτικού σχολείου ήταν ανοιχτός, δίνοντας την ευκαιρία τόσο στους επισκέπτες, όσο και στους χωριανούς να θυμηθούν ή να γνωρίσουν εποχές αλλοτινές.
Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους όσους συμμετείχαν για να λάβει σάρκα και οστά αυτή η πολύ ωραία εκδήλωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου