Τραγούδι των Κασσανδρινών γυναικών (1821)

Το παρακάτω τραγούδι προέρχεται από το βιβλίο "Συλλογή δημοτικών ασμάτων. Παλαιών και νέων", του Α. Ιατρίδου, το οποίο εκδόθηκε το 1859 στην Αθήνα. Το άσμα τιτλοφορείται "Τραγώδιον των Κασσανδρινών γυναικών κατά τας αρχάς του ιερού αγώνος, του 1821", όνομα το οποίο μάλλον δώθηκε από τον καταγραφέα. Αναφέρεται στην προπαρασκευή των Χαλκιδικιωτών για την επανάσταση της Χαλκιδικής που ξεκίνησε επισήμως το Μάιο του 1821. Μία επανάσταση, η οποία αν και "απέτυχε", μια και η Χαλκιδική καταστράφηκε συθέμελα από τους Οθωμανούς, το αίμα όμως των χιλιάδων κατοίκων που σφάχτηκαν αποτέλεσε "λευτεριάς λίπασμα", μέχρι να έρθει το 1912, οπότε η περιοχή απέκτησε ξανά την ελευθερία της.

Τραγώδιον των Κασσανδρινών γυναικών

κατά τας αρχάς του ιερού αγώνος, του 1821

Τρία κομμάτια σύννεφα,

σ' τον ουρανό συρμένα,

το έν βαστά ψιλή βροχή,

τ' άλλο βαρύ χαλάζι,

το τρίτο το μαυρύτερον,

κατά γιαλόν 'γναντεύει.

Κι όσαις γυναίκες τα 'βλεψαν,

προς τον γιαλό πηγαίνουν.

- Παύσε γιαλέ μ' τα κύματα,

παύσε και την φορτούνα,

να 'βγουν τα κλεφτοκάραβα,

π' έχουν τους κλέφταις μέσα.

Καράβια που είν' οι άνδρες μας,

που είν' οι αδερφοί μας;

- Οι άνδρες σας δεν είν' εδώ,

πάγουν στην Σαλονίκη,

παν να τροχήσουν τα σπαθιά,

να κάμουν τα τουφέκια,

Θ' ανοίξωμε τον πόλεμον,

με τον Σουλτάν Μαχμούτη.