Ο Νικόδημος ενημερώνει τον ηγούμενο για τους βοσκότοπους (1855)

Εισαγωγή

Το συγκεκριμένο γράμμα προέρχεται, όπως προείπαμε, από ένα σύνολο επιστολών που διασώζονται στην Ι.Μ. Σιμωνόπετρας. Αυτές οι επιστολές αναφέρονται στην δραστηριότητα των κοπαδιών και των ποιμένων της μονής στην περιοχή μας (τόσο στα Ρεσιτνίκια-Άγιο Πρόδρομο, όσο και στα γύρω χωριά). Τα γράμματα αυτά εστάλησαν είτε από τον ηγούμενο της μονής, είτε από τους καλογήρους ποιμένες, ενημερώνοντας τις δύο αυτές πλευρές για συμφωνίες αγοράς και βοσκής των κοπαδιών, για τυχόν προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία κ.ά. δίνοντας ταυτόχρονα πολύτιμες πληροφορίες για την περιοχή εκείνη την περίοδο. Τα έγγραφα αυτά παρατίθενται χρονολογικά. Το δεύτερο έγγραφο συντάχθηκε στις 17/07/1855 από τον γερο-Νικόδημο και απεστάλη στο μοναστήρι. Ενημερώνει τον ηγούμενο για την υγεία των ζώων, και για την προσπάθεια εξεύρεσης βοσκότοπου στην περιοχή. Στην επιστολή μπορεί κανείς να διακρίνει ότι ο γερο-Νικόδημος είναι αρκετά ανορθόγραφος, γεγονός που καθιστά την ανάγνωση λίγο δύσκολη, παρόλα αυτά η ορθογραφία διατηρείται αυτούσια, κρατώντας τον αυθεντικό της χαρακτήρα.

Εξώφυλλο

Τω πανοσιωτάτω αγίω καθηγουμένω του ιερού ημών κοινωβείου της σεβασμείας μονής σιμωπετρας, κυρίω κυρίω σεραφείμ ιερωμονάχω, τω σεβαστώ μας πατρί και αγίω γέροντη. προσκυνιθείς, εις άγιον όρος

ελήφθη τη 2 Αυγούστου. Του γεροΝικοδήμου

Εσώφυλλο

Πανοσιώτατέ μου, άγιε γέρωντα, ασπάζομε την δεξιάν σου.

Επεροτώμεν δια τα αίσια της αγίασας και ημείς χάρητι θεία καλώς ηγιένωμεν. εστειλα με των γέρωβησαρίων γράμμα. καμίαν απάντησιν δεν έλαβον. σας ηδωπηώ και δια τα πράματα. τα αιγήδιά μας καλά ήναι. μόνων τα βητούλια μας αρωστούν και εψώρισαν ως πενίντα διότη ο τώπως ήναι νοσερώς δια τα μηκρά πράματα. των τόπον όπου ήχαμε αγορασμένον, όλον τον έσπιραν και θα στεναχορεθούν τα αιγίδηά μας. λοιπόν σας εφανέρωσα τα τρέχοντα με των γεροβησαρίων. καμίαν απάντησην δεν έλαβον, να μου στίλεται ήδησιν εις την χασάνδραν¹ εις το μετώχη μας και ο γέρο φίληπος με τω στείλη εις τα ρεσιτηνίκια², τι να πράξω λιπόν ούτε δια τα αιγήδιά μας ούτε δια τα γελάδιά μας καθώς των έχουν των τόπον. δια τα γελάδια μας τώπον αγόρασα εις την γαλάτηστα³ γορόσια 900 αν αγαπάτε να αγοράσομε το καητζίκη⁴ όπου ήναι δια γίδηα και γελάδια. να ήναι εις ένα μέρος τα πράματά μας. τα γελάδια μας ήναι καλά, χάριτη θεία. πάλην σας φανερώνο τω απάνο βουνώ⁵ τω ήχαμε εις το κοντράτο δια να μην σπαρθή και αυτή το σπέρνουν. ληπόν δεν μας συμφέρει εις τα πράματα περνούν κακά και στενωχορούνται. σας έστηλα εις τω μετόχι μας τηρί, 1775 ήτοι χιληες επτακόσιες εβδομήν[τα] πέντε οκάδες τυρί και ήκοσι δύο οκάδες βούτυρον δια να τα γευθήται με ηγίαν, δια να μας ευχηθίτε, όπου γιρήζομε εις τα έξω οσάν πεπλανιμένα πουλιά. και δια βούτυρον θενα ηκονομήσο ήναι ακριβό, 12 ή 13 γρόσια την οκά. αν ίσως και ήναι ανάγκη να πάρο πενίντα ή εκατόν, όσον σας χριάζετε να με γράφετε. των γερωφίληπα έγραψα να βαστίξι διο δερμάτια ή και τρί[α] δερμάτια. έγραψα των γερωφίληπα να μου βαστάξι ήκοσι πέντε μουτζούρια⁶ σιτάρι δια τω καλοκαίρι, μου είπεν να πάρω την άδειαν από το μοναστίρη μας. αν θέλεται να μου δώσι να τον εγράψεται, να μου δώσει.

Ταύτα και περιμένω, την ευχήν σας.

Τη 17 Ιουλίου 1855

νικόδημος σιμωπετρίτης γράφο τα άνωθεν.

Σχόλια

1. Εννοεί το μετόχι της μονής στην Κασσάνδρα.

2. Στο σημείο αυτό αναφέρει να του στείλουν το γράμμα στα Ρεσιτνίκια, τον σημερινό Άγιο Πρόδρομο. Δεν γνωρίζουμε εάν το γράμμα πήγαινε απευθείας στον γερο-Νικόδημο, ή την λήψη έκανε ο αντιπρόσωπος της μονής στο χωριό Ιωάννης του Μανώλη, ο οποίος αναφέρεται σε προηγούμενη όπως και σε επόμενες δημοσιεύσεις.

3. Στο σημείο αυτό αναφέρει ότι αγόρασε τόπο για να βόσκουν τα κοπάδια των αγελάδων στην Γαλάτιστα, τόπος ιδανικός για την βόσκηση βοοειδών μέχρι και τις μέρες μας.

4. Το Καϊτζίκι, το παλιό όνομα του χωριού Παλαιόκαστρο.

5. Πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα για το βουνό Νέυφτος, φυσικό σύνορο Αγίου Προδρόμου από την μία πλευρά, και Δουμπιών και Σανών από την άλλη. Στην υπόθεση αυτή συνηγορούν και πληροφορίες από μεταγενέστερα έγγραφα που κάνουν λόγο για το ντουμπιώτικο και ρεσετνικιώτικο βουνό.

6. Το μουτζούρι ήταν ένα ξύλινο κυλινδρικό δοχείο με το οποίο υπολογιζόταν ο όγκος των στερεών (π.χ. σιτηρών). Έτσι καθιερώθηκε ως μονάδα ογκομέτρησης, και ισοδυναμούσε με 24 περίπου λίτρα.